Wapń jest jednym ze składników mineralnych niezbędnych do tego, aby organizm mógł funkcjonować w sposób prawidłowy. W pozytywny sposób wpływa zarówno na stan zębów i kości, jak i kondycję mięśni oraz nerwów. Jakie są najlepsze źródła wapnia i zapotrzebowanie na niego?
Wapń to główny budulec kości oraz części ścian komórkowych. Optymalna jego ilość w ludzkim organizmie to około 1,4 – 1,7 procent masy ciała. Aż 99 procent tego pierwiastka znajduje się w kościach i zębach. Obecny jest on tam pod postacią fosforanów oraz węglanów wapnia i jest ich materiałem budulcowym. Pozostały procent jest rozpuszczony w płynie śródkomórkowym oraz pozakomórkowym.
Jak już zostało wspomniane, wapń jest jednym z najważniejszych pierwiastków budulcowych kości składających się na układ szkieletowy. Gwarantuje to zbitą, twardą, odporną na złamanie strukturę zębów oraz kości i przyczynia się do zachowania właściwej postawy ciała. Wapń jest aktywatorem oraz inhibitorem części enzymów. Odpowiada on za aktywację białek partycypujących w procesie krzepnięcia krwi. Co za tym idzie, jest on niezmiernie ważny dla prawidłowego gojenia się zadrapań, uszkodzeń czy ran. Pierwiastek ten aktywuje lipazę, rozkładając tłuszcz pokarmowy oraz enzym – ATP-azę, który odpowiada za uwalnianie energii ze związku ATP wykorzystywanego przez wszystkie komórki naszego organizmu.
Ponadto wapń uczestniczy w prawidłowej przepuszczalności błon komórkowych, przyczyniając się do prawidłowej pobudliwości tkanek. Partycypuje on też w przewodzeniu impulsów nerwowych w układzie nerwowym. Odpowiedni poziom wapnia w organizmie jest czynnik niezbędnym do właściwej kurczliwości mięśni szkieletowych, serca oraz mięśni gładkich, które tworzą przewód pokarmowy.
Ten składnik mineralny ma wiele ważnych dla organizmu właściwości. Przede wszystkim jest potrzebny dla zachowania…
Opublikowany przez Klub Stomatologiczny Wtorek, 21 kwietnia 2020
Zapotrzebowanie na wapń jest różne w zależności od płci, wieku oraz kondycji organizmu. Przyjmuje się, że dzienna dawka tego pierwiastka w diecie na poziomie wystarczającym wynosi: 200 mg dla niemowląt do 5. miesiąca życia, 260 mg dla niemowląt od 5. do 12. miesiąca, 700 mg dla dzieci od 1 do 3 lat, 1000 mg dla dzieci w wieku od 4 do 9 lat, dorosłych w wieku od 19 do 59 lat oraz kobiet ciężarnych i karmiących powyżej 19. roku życia, 1300 mg dla osób w wieku od 10 do 18 lat i ciężarnych oraz karmiących powyżej 19. roku życia i 1200 mg dla osób powyżej 60. roku życia. Warto zdawać sobie sprawę z tego, że poziom wapnia we krwi oraz w tkankach uzależniony jest od stopnia jego wchłaniania w przewodzie pokarmowym i wydalania wraz z moczem.
Problemy z wchłanianiem wapnia mogą występować w przypadku zbyt dużej ilości soli, magnezu, cynku, żelaza oraz białka w diecie. Gdy pierwiastek ten dostarczany jest w niewystarczającej ilości, organizm pobiera go z kości.
W jakiego rodzaju produktach spożywczych znajduje się najwięcej białka? Bogate w ten pierwiastek są między innymi: mleko, jogurt naturalny, kefir, maślanka, twaróg, sery żółte dojrzewające i podpuszczkowe, odtłuszczone mleko w proszku oraz sardynki w oleju i pomidorach. Wapń zawierają także produkty roślinne: migdały, orzechy laskowe, pistacje, orzechy włoskie, otręby pszenne, mak niebieski, jarmuż, soja, biała fasola oraz natka pietruszki.
Do najpopularniejszych symptomów poważnego niedoboru wapnia zaliczają się: próchnica, wzrost łamliwości kości, osteoporoza, tężyczka, zaburzenia krzepnięcia krwi, krwotoki z nosa, bóle mięśni, drętwienie kończyn, zaburzenia rytmu serca, za niskie ciśnienie krwi oraz stany depresyjne i lękowe. W przypadku niewielkiego niedoboru tego pierwiastka, do czynienia możemy mieć między innymi ze zwolnionym tętnem, skurczami mięśni oraz bólami stawowo-mięśniowymi.
